Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Dębicy

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 842/17.

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

J. S.

Czyn z punktu I wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony J. S. wyrokiem Sądu Rejonowego w Dębicy z dnia 8 listopada 2017 roku sygn. akt II K 421/16 został uznanym winnym tego, że w okresie od bliżej nieustalonego dnia kwietnia 2015 r. do 23 maja 2016r., w B., woj. (...), uporczywie i złośliwie nękał M. K., J. M., J. P., M. P. i K. P. poprzez grożenie im pięścią, znieważanie słowami powszechnie uznanymi za obelżywe, zanieczyszczanie posesji odpadami organicznymi, pomawianie o różne zachowania, rozpowiadanie nieprawdziwych informacji na ich temat, plucie w ich kierunku, wykonywanie gestów zawierających w swej treści groźby karalne, a skierowanych pod adresem J. M. i J. P., które to zachowania wzbudziły u pokrzywdzonych poczucie zagrożenia i w sposób istotny naruszyły ich prywatność tj. przestępstwa z art. 190 a § 1 k.k. Wyrok uprawomocnił się w dniu 20 lutego 2018 roku.

2.  Pokrzywdzeni M. P., K. P. i M. K. mieszkają w miejscowości B.. W ich bezpośrednim sąsiedztwie mieszka oskarżony J. S.. Natomiast ojciec M. P. pokrzywdzony J. M. mieszka w odległości około 200-300 metrów od J. S.. Oskarżony od 2012 roku rości sobie pretensje do części działki nr (...), gdzie jest położona część budynku należącego obecnie do M. P. i K. P.. W ocenie oskarżonego tak ustalona granica pomiędzy ich działkami jest bezprawna. Strony są w konflikcie, który potęguje również fakt, iż J. S., aby dostać się do swojej działki, musi przejść lub przejechać przez działkę w/w pokrzywdzonych. Oskarżony od 24 maja 2016 roku często pod adresem M. P., K. P., M. K. i J. M. używał słów wulgarnych i obraźliwych. Mówił często pod adresem pokrzywdzonych, iż są m.in. ,,złodziejami’’ wskazując, że w jego ocenie pokrzywdzeni bezprawnie zabrali część działki, która należy do niego i wybudowali tam budynek mieszkalny. Kiedy pokrzywdzeni M. P., K. P. i M. K. wychodzili ze swojego domu to wielokrotnie pojawiał się tam oskarżony, który ich nieustannie obserwował, zaczepiał i kierował pod ich adresem słowa wulgarne i obraźliwe. M. P. z obawy przed J. S. bała się nawet wyjść z domu na podwórko z kilkumiesięcznym dzieckiem. Przy tym oskarżony na wszelki sposób okazywał brak szacunku pokrzywdzonym, poprzez m.in. sciąganie spodni w ich kierunku, wiedząc, że jest nagrywany przez pokrzywdzonych. Z kolei M. K. kiedy wychodziła z domu to słyszała często jak J. S. pod jej adresem wydawał z siebie nieartykułowane dźwięki i mówił do niej jak do psa ,,pójdź do budy’’. Również bez żadnej przyczyny życzył jej śmierci. Celem wzbudzenia niepokoju u pokrzywdzonych, oskarżony bez żadnej przyczyny, gdy przejeżdżał samochodem przez ich podwórko zatrzymywał się i obserwował co robią. Podczas interwencji policji w dniu 7 października 2016 roku J. S. pod adresem przebywających tam pokrzywdzonych powiedział, iż jeżeli będą dalej wchodzić na jego posesję to użyje wobec nich gazu pieprzowego. Oskarżony bez żadnej przyczyny chodził również za J. M. w pole i powiedział pod jego adresem ,,żebyś zdechł, a także twoje dzieci i wnuki’’. Pokrzywdzeni otrzymywali informację od mieszkańców, że J. S. rozpowszechniał informację, iż są złodziejami, którzy zabrali mu w sposób bezprawny część jego działki. Wyżej opisane zachowania J. S. istotnie naruszały prywatność pokrzywdzonych w związku z tym, że ingerowały w istotny sposób w życie domowe pokrzywdzonych, uniemożliwiając im prawidłowe i spokojne funkcjonowanie w środowisku w którym mieszkali.

3.  Oskarżony J. S. ma 65 lat. Posiada wykształcenie zawodowe. Otrzymuje emeryturę w kwocie 630 złotych netto miesięcznie. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Uprzednio był karany za przestępstwo z art. 190a§1k.k. J. S. cierpi na zespół psychoorganiczny w postaci organicznych zaburzeń osobowościowych o typie paranoicznym. W związku z powyższym w dacie zdarzenia miał ograniczoną poczytalność. Stwierdzone choroby u J. S. nie uniemożliwiają uczestniczenia mu w postępowaniu przed Sądem i może on brać czynny udział w czynnościach procesowych.

Odpisy wyroków.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S..

Zeznania M. P..

Zeznania K. P..

Zeznania M. K..

Zeznania J. M..

Zeznania S. B..

Zeznania M. S..

Płyty DVD-R.

Protokoły oględzin rzeczy.

Dane osobopoznawcze.

Odpisy wyroków.

Wywiady środowiskowe.

Karta karna.

Opinia biegłego M. T.,

Dokumentacja medyczna.

Opinie sądowo-psychologiczno -psychiatryczne.

k. 75-77, 137-138, 139-141.

k. 101, 152-156, 378- 380.

k. 10, 399-401.

k. 18-19, 73, 396-398.

k. 42-43, 71, 391-393.

k. 14, 69, 394-396.

k. 81, 412-413.

k. 83, 413.

k. 4, 47.

k. 55-56, 58-59, 60-63.

k. 378.

k. 44, 75-77, 137-138, 139-141.

k. 175-176, 387-388.

k.420.

k.328.

k. 311, 334.

k. 237-239, 275-277.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

J. S.

Czyn z punktu I wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony J. S. w okresie od 24 maja 2016 roku do dnia 16 listopada 2017 roku w miejscowości B. uporczywie i złośliwie nie nękał M. P., K. P., M. K. i J. M..

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S..

k. 101, 152-156, 378- 380.

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S..

Zeznania pokrzywdzonych M. P., K. P., M. K. i J. M..

Zeznania S. B..

Zeznania M. S..

Opinia biegłego M. T.,

Opinie sądowo-psychologiczno -psychiatryczne.

Dokumentacja w postaci:

Odpisów wyroków,

Wywiadów środowiskowych,

Karty karnej,

Dokumentacji medycznej.

Sąd uznał wyjaśnienia J. S. częściowo za wiarygodne, ale jedynie w tym zakresie, w jakim wskazał on okoliczności w sprawie bezsporne, a więc sąsiedztwo z pokrzywdzonymi M. P., K. P. i M. K., i przede wszystkim istnienie i podłoże konfliktu z w/w pokrzywdzonymi.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pokrzywdzonych M. P., K. P., M. K. i J. M. którzy w sposób konsekwentny, jasny i przekonywujący opisali w jaki sposób zachowywał się oskarżony w stosunku do nich. W swoich depozycjach opisali rzeczywiste zachowanie oskarżonego, które w sposób istotny naruszało ich prywatność w miejscu ich zamieszkania. Ich zeznania w pełni korelują z wiarygodnym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, w tym z nagraniami na płytach DVD-R, które niewątpliwie należy uznać za obiektywne dowody. Przede wszystkim z nagrań na płycie DVD-R (k.41) obejmującego foldery z inkryminowanego okresu w sposób jednoznaczny wynika, że J. S. bez żadnego powodu pod adresem pokrzywdzonych wielokrotnie kieruje słowa obraźliwe i wulgarnego. Na folderze ,,04-06.2016 ściąganie spodni przez Pana S.’’ można zauważyć, iż oskarżony wiedząc, ze jest nagrywany przez pokrzywdzonych ściąga spodnie. Z kolei na folderze ,, (...).10.2016 Interwencja Policji Zastraszanie Pana S. o Użycie Gazu Pieprzowego’’ można usłyszeć jak J. S. w obecności funkcjonariuszy policji mówi pod adresem przebywających tam pokrzywdzonych, że jeżeli wejdą na sporny pas ziemi to użyje wobec nich gazu pieprzowego. Przy czym depozycje pokrzywdzonych znajdują również oparcie w zeznaniach S. B., który nie jest zaangażowany w istniejący konflikt pomiędzy stronami, o czym będzie poniżej. Nie ma żadnych okoliczności podważających treść depozycji M. P., K. P., M. K. i J. M..

Nie budzą wątpliwości co do ich wiarygodności. Brak jest przy tym okoliczności sugerujących, że celowo obciąża oskarżonego, z którym nie jest skonfliktowany. W swoich zeznaniach przyznał, że J. S. powiedział mu, iż będzie nękał pokrzywdzonych aż do śmierci.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania M. S. złożone przede wszystkim w postępowaniu przygotowawczym (k.83). Słuchana wówczas stosunkowo świeżo po zdarzeniu podała, że J. S. w czasie rozmowy z nią zauważył w pewnym momencie przechodzącego J. M. i powiedział do niej ,,o już słucha’’ lub ,,o już podsłuchuje’’. W/w zeznania M. S. niewątpliwie potwierdzają, że oskarżony musi być co najmniej negatywnie nastawiony do J. M., skoro kontekst jego wypowiedzi na to jednoznacznie wskazuje.

Jest jasna, pełna i nie zawiera wewnętrznych sprzeczności.

Nie ma żadnych okoliczności kwestionujących również treści opinii sądowo - psychologiczno - psychiatrycznych wynikających z nich wniosków końcowych z których w sposób jednoznaczny wynika, że J. S. cierpi na zespół psychoorganiczny w postaci organicznych zaburzeń osobowościowych o typie paranoicznym i w związku z powyższym w dacie zdarzenia miał ograniczoną poczytalność. Nikt nie kwestionował rzetelności opinii i prawdziwości wynikających z nich wniosków.

Nie budzą żadnej wątpliwości ani co do formy, ani co do treści. Żadna ze stron postępowania nie kwestionowała ich autentyczności ani rzetelności. Ich autentyczność oraz rzetelności nie budziły również wątpliwości Sądu.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego J. S..

Zeznania L. K. i D. K..

A. S. (1), A. S. (2) i I. S..

Pozostała zgromadzona w sprawie dokumentacja.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, w których nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu bowiem jest to sprzeczne ze zgromadzonym wiarygodnym materiałem dowodowym, przede wszystkim w postaci wiarygodnych zeznań pokrzywdzonych, zeznań S. B., nagrań na płytach DVD-R oraz zasad logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego. J. S. w złożonych wyjaśnieniach starał się przedstawić siebie jako osobę, która w żaden sposób nie mogła dopuścić się zarzucanego mu przestępstwa, uzasadniając to tym, iż wypowiadając pod adresem pokrzywdzonych jedynie słowa ,,złodzieje i świnie’’ chciał im zwrócić uwagę, aby zwrócono mu bezprawnie zajęty w jego ocenie przez pokrzywdzonych grunt. Przez treść złożonych wyjaśnień, oskarżony chce oddalić od siebie zarzuty, ukazać swoją osobę w lepszym świetle. Niewątpliwie tak złożone wyjaśnienia przez J. S. to przyjęta przez niego linia obrony. W tym zakresie wyjaśnienia oskarżonego są tym bardziej niewiarygodne jeżeli weźmie się pod uwagę, o czym mowa była powyżej, nie tylko zeznania osób pokrzywdzonych, ale również zeznania osoby niezaangażowanej w konflikt, tj. S. B. czy przede wszystkim nagrania na płytach DVD-R.

Nie mogły przyczynić się do ustaleń faktycznych w sprawie i niewątpliwie do depozycji tych świadków należy podejść z ostrożnością procesową, skoro D. K. skonfliktowana jest m.in. z M. P.. Nie ulega wątpliwości, że skoro L. K. i D. K. mieszkają w bezpośrednim sąsiedztwie rodziny P. to musieli widzieć czy słyszeć zachowania J. S. względem pokrzywdzonych.

Skorzystali z prawa do odmowy składania zeznań.

Jest jasna, pełna i sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie ich kompetencji. Jednakże nie mogła przyczynić się do ustaleń faktycznych w sprawie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

J. S..

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony J. S. swoim zachowaniem zrealizował znamiona występku z art. 190a§1kk w zw. z art. 31§2kk.

Przestępstwa z art. 190a§1k.k. dopuszcza się ten kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność. Nękanie jest pojęciem trudnym do zdefiniowania. Można je określić jako trapienie, dręczenie, a cechuje je powtarzalność. Nękanie to inaczej „ustawiczne dręczenie”, które powoduje dokuczliwość dla osoby, która jest mu poddawana. Nie musi ono jednak przybierać dużego stopnia nasilenia. Pojęcie prywatności obejmuje prywatne, rodzinne i domowe życie, fizyczną i psychiczną integralność. Prawo do prywatności wyraża się przede wszystkim w prawie do prowadzenia własnego życia z minimum ingerencji.

Ponieważ z opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, że J. S. cierpi na zespół psychoorganiczny w postaci organicznych zaburzeń osobowościowych o typie paranoicznym i w związku z powyższym w dacie zdarzenia miał ograniczoną poczytalność to mając na uwadze powyższe, Sąd ustalił, iż występek z art. 190a§1kk został popełniony w zw. z art. 31§2 kk, co znalazło odzwierciedlenie w treści wyroku.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało sprawstwo J. S., który w okresie od dnia 24 maja 2016 roku do dnia 16 listopada 2017 roku w B. uporczywie i złośliwie nękał M. P., K. P., M. K. i J. M. poprzez znieważanie ich słowami obraźliwymi, a za wyjątkiem M. P. słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe, nieustannie obserwował, złorzeczył – wypowiadając do J. M. słowa w treściach z życzeniami śmierci pod jego adresem oraz jego wnuków a do M. K. z życzeniami jej śmierci, nadto względem M. K. wydawał z siebie nieartykułowane dźwięki, które to zachowania wzbudziły u pokrzywdzonych uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszyły ich prywatność. Na tak ustalony stan faktyczny wskazuje zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności zeznania pokrzywdzonych M. P., K. P., M. K. i J. M., zeznania S. B., nagrania na płytach DVD-R oraz zasady logiki, wiedzy i doświadczenia życiowego. W realiach tej sprawy oskarżony J. S., w okresie od dnia 24 maja 2016 roku do dnia 16 listopada 2017 roku w B. a więc w okresie objętym zarzutem wielokrotnie, z dużą częstotliwością znieważał słowami powszechnie uznawanymi za obelżywe pokrzywdzonych M. P., K. P., M. K. i J. M.. Przy czym sam oskarżony przyznał, że pod adresem pokrzywdzony mówił ,,złodzieje,, , ,,świnie’’. J. S. w okresie objętym zarzutem wykorzystując fakt, iż droga prowadząca do jego domu przebiega przez posesję pokrzywdzonych nieustannie ich obserwował, złorzeczył i nadto względem M. K. wydawał z siebie nieartykułowane dźwięki. Pokrzywdzeni poprzez nagrywanie zachowań oskarżonego chcieli mieć dowód uciążliwego, społecznie nieakceptowanego postępowania w stosunku do nich. Zachowania oskarżonego istotnie naruszyły prywatność pokrzywdzonych w związku z tym, że ingerowały w istotny sposób w życie domowe pokrzywdzonych, uniemożliwiając im prawidłowe i spokojne funkcjonowanie w środowisku w którym mieszkali. Zasadnym jest więc uznanie, iż przedmiotowym czynem oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 190a§1 k.k. Niewątpliwie zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony był niezadowolony z przebiegu wspólnej granicy ale nie usprawiedliwia to jego zachowania. J. S. bez wątpienia działał z zamiarem bezpośrednim, chciał by pokrzywdzeni czuli dyskomfort i żyli w poczuciu zagrożenia. Mając na uwadze zmianę przepisów powodującą drastyczne podniesienie granic kary za czyn z art. 190a§1 kk Sąd zgodnie z art. 4§1 kk oparł rozstrzygnięcie na przepisach obowiązujących przed dniem 31.03.2020 r.

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S.

J. S.

J. S..

II i III.

IV.

I.

I.

I.

Co prawda wina oskarżonego J. S. nie budzi wątpliwości, jednak stopnia zawinienia oskarżonego nie można uznać za wysoki, gdyż jak wynika z opinii biegłych miał on w znacznym stopniu ograniczoną zdolność do rozpoznania znaczenia czynu i rozsądnego pokierowania swoim postępowaniem. Jednak jego stan niewątpliwie pozwalał mu stwierdzić naganność swojego zachowania i pozwalał na zachowanie zgodne z nakazem normy prawnej.

Stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanemu oskarżonemu uznać należy za znaczny. Działanie oskarżonego w tym przypadku było działaniem przemyślanym i nacechowanym negatywnymi emocjami w wysokim stopniu, powodowanym celowym uprzykrzeniem życia pokrzywdzonym. Oskarżony swoim zachowaniem w sposób umyślny zaatakował jedno z podstawowych dóbr chronionych przez kodeks karny, jakim jest wolność od uczucia strachu.

Sąd uznając oskarżonego J. S. za winnego popełnienia zarzucanego mu przestępstwa skazał go za ten czyn przy zastosowaniu dobrodziejstwa z art. 37a kk na karę 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując go do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cel społeczny w wymiarze 20 (dwudziestu) godzin w stosunku miesięcznym. Sąd dostrzegł niewłaściwość w postępowaniu oskarżonego, ale uznał, że właśnie wskutek poddania oskarżonego wychowawczemu walorowi pracy nie popełni on ponownie podobnego przestępstwa. Wymierzona kara ograniczenia wolności będzie również dla oskarżonego czasem wykorzystanym na przemyślenie swojego dotychczasowego postępowania i wdrożenie w życie społecznie akceptowanych norm i zasad. Tak więc społeczny i wychowawczy walor pracy spowoduje, iż oskarżony (...) swoje zachowanie i więcej nie popełni podobnego przestępstwa. Tak wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu oraz nie przekracza stopnia winy. Orzeczona kara przyczyni się do kształtowania świadomości prawnej oskarżonego. Powinien on zdać sobie sprawę z naganności swego czynu
i konieczności postępowania zgodnie z porządkiem prawnym. Orzeczona kara unaoczni oskarżonemu, że popełnianie przestępstw jest nieopłacalne oraz, że wiąże się z represją karną. Wymierzona oskarżonemu kara ograniczenia wolności spełni także swe cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. W sprawie tej Sąd zastosował przepisy kodeksu karnego według stanu prawnego przed dniem 31.03.2020r. jako względniejsze dla oskarżonego.

W związku z tym, iż koniecznym jest zapewnienie pokrzywdzonym poczucia bezpieczeństwa i wyeliminowanie potencjalnego zagrożenia ze strony oskarżonego Sąd zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od kontaktowania bezpośredniego i pośredniego się z pokrzywdzonymi M. P., K. P., M. K. i J. M. na odległość mniejszą niż 5 (pięć) metrów bez ich zgody na okres 5 (pięciu) lat oraz zakazano oskarżonemu zbliżania się do tych pokrzywdzonych na odległość mniejszą niż 5 (pięć) metrów bez ich zgody na okres 5 (pięciu) lat. Mając na uwadze konflikt istniejący od dłuższego czasu pomiędzy stronami takie rozstrzygnięcie jawi się jako istotna gwarancja spokoju pokrzywdzonych. Okres na który orzeczono ten środek karny powinien w sposób prawidłowy zapewnić spokój pokrzywdzonym, jak i wytłumić istniejący konflikt. Również w tym wypadku Sąd zastosował przepisy kodeksu karnego według stanu prawnego przed dniem 31.03.2020r. jako względniejsze dla oskarżonego.

Na podstawie art. 46 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (według stanu prawnego przed dniem 31.03.2020 r.) Sąd orzekł od oskarżonego na rzecz każdego z oskarżycieli posiłkowych M. K., M. P., K. P. i J. M. kwotę po 2 000 (dwa tysiące) złotych tytułem zadośćuczynienia (zgodnie ich wnioskiem). Będzie to to dla pokrzywdzonych finansowa rekompensata za krzywdę wyrządzoną zachowaniem J. S.. Zadośćuczynienie uzmysłowi oskarżonemu, iż jego zachowanie nie jest społecznie akceptowane i musi ponieść jego konsekwencje także w kontekście materialnym.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. S..

V.

I.

Na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk (według stanu prawnego przed dniem 31.03.2020 r.) Sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary zatrzymanie w dniu 1.08.2019 r. od godz. 8.40 do godz. 10.40 uznając karę za wykonaną w tym zakresie.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI.

VII.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy prawo o adwokaturze Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata M. Z. kwotę 826,56 (osiemset dwadzieścia sześć 56/100) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu.

Natomiast na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, zaś na mocy art. 627 kpk Sąd zasadził od oskarżonego na rzecz każdego z oskarżycieli posiłkowych M. K., M. P., K. P. i J. M. kwotę po (...) (jeden tysiąc pięćset dwanaście) złotych tytułem zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika w sprawie. Niewątpliwie sytuacja materialna oskarżonego jest trudna, stąd zwolnienie go od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych. Nie miał natomiast Sąd możliwości zwolnienia J. S. od obowiązku uiszczenia kosztów zastępstwa procesowego na rzecz oskarżycieli posiłkowych.

1Podpis

SSR Artur Mielecki